Jeszcze raz witam serdecznie!

Tak, jak napisałam w powitaniu, chciałabym podzielic sie z Wami tym co mi sprawia radość.

I tak np., na pierwszym zdjeciu uśmiech wywołuje wspomnienie o zapachu azalii pontyjskiej.
Drugie zdjęcie znad srebej kuli pokazuje widok na oczko wodne, tułacza, funkie.
Trzecie zdjęcie pokazuje moją ulubienice Eucomis, zwany przeze mnie palemką. Tak mi się kojarzy wygląda jak palemka osadzona na cetkowanej żyrafiej szyi a pod nim miękki dywanik z karmnika.

No i moja kochana rutewka, roślina jak z krainy elfów, kwiaty fluo fioletowo-żółte, delikatne, a jednocześnie silne łodygi. Choć jest subtelna, widac ja z daleka, w tym roku osiągneła moją wysokość.

No i masz drugi wątek to tu tez Cię witam piękne pierwsze zdjęcia ! Swietnie się Twój ogród zapowiada pozdrawiam Monika

O! Jeszcze jedna wrocławianka!Witam serdecznie! Ogródek już mi się podoba!Gratuluje efektów specjalnych!

Witam Monię (dziękuje za uwagę techniczną, posłuchałam i udało się)
i szczegółnie miło mi przywitać się z wrocławianką

no to jedziemy dalej...

przedstawię teraz moją tegoroczną chlubę, o to jej wysokość paulownia puszysta!

Zwana jest też drzewem cesarskim. W tym sezonie osiągneła ponad 3m wysokości.

W lipcu wyglądała tak


we wrześniu


o Paulowni jest sporo legend,
mówi się że to drzewo szcześcia, np. w Chinach sadzi sie ją przy domach wierzac, ze przynosi szczeście.
Ponoć siadał na niej mityczy ptak feniks, który przeniósł na nią swoje moce. Spalna Paulownia, odrasta.
Podobmo w dawnych czasach przy nardzinach córki sadzono drzewo cesraski i ścinało się je w momencie wydawania córki za mąż. z Jej drewna robiono wtedy skrzynię na posag.
Przez swój bardzo szybki wzrost jest używana jako roślina energetyczna. Któryś z prezydentów USA miał jej plantację.


W pierszym roku zwrostu jej liście osiągają ok 50 cm średnicy.
Można ja traktować jako drzewo, w pierwszych latach okrywać. Wtedy odwdzięczy się pieknymi kwiatami

zdjęcie przedstawia wiosenne kwitnienie paulowni w wojsławickim arboretum. Mają tam nasto metrowy okaz. Podobnej wielkości znajduje sie tez we wrocławskim ogrodzie botanicznym.

Ja swoją zamierzam traktować jako byline i na wiosnę ścinać, aby uzyskać co roku silny przyrost z wielkimi liśćmi.

a teraz kilka wspomnień z wczesnej jesieni

winnik zmienny Elegans, zwany koralikowym pnączem, zdjęcie z września, teraz jego wszystkie koraliki są już niebieskie. U mnie pnie się po catalpie


W tym roku hibiskus xxl zakwitl wyjatkowo pozno, bo we wrzesniu. Jego wszystkie pączki nie zdążyły zakwitnąć. Ma ich jeszcze dużo, ale już, niestety, marzną



za to nadal ładnie kwitnie i dobrze się ma słonecznik wierzbolistny


dzielnie też trzyma się tumbergia, która pod koniec sezonu dochodzi do sufitu altanki

Justyna napisał(a)

Tak, jak napisałam w powitaniu, chciałabym podzielic sie z Wami tym co mi sprawia radość.

I tak np., na pierwszym zdjeciu uśmiech wywołuje wspomnienie o zapachu azalii pontyjskiej.

Trzecie zdjęcie pokazuje moją ulubienice Eucomis, zwany przeze mnie palemką. Tak mi się kojarzy wygląda jak palemka osadzona na cetkowanej żyrafiej szyi a pod nim miękki dywanik z karmnika.

I ja przyszłam do Ciebie by się przywitać.
Już wiem, że z przyjemnością będę odwiedzała ten wątek.

Piękne roślinki pokazujesz....Pozdrawiam.

Bardzo króciutko jestes na forum a już takie piękne rosliny pokazałaś. Ładnie sie zaczęło , pewnie i dalej będzie ciekawie tym bardziej ze widac ze kupujesz rosliny rzadko spotykane. Powodzenia.

Witaj Justyno Już na pierwszy rzut oka widać, że jesteś miłośniczką pięknych roślin. Bardzo podoba mi się Eucomis. Czy możesz powiedzieć jak się ją uprawia ? Czy jest odporna na mróz ? Skłaniam się do posadzenia jej w moim ogródku. Zapraszam do mnie i pozdrawiam

Justyna napisał(a)

Witaj, bardzo ładna roślinka, i faktycznie niebanalna
Pozdrawiam , bedę zaglądać bo ciekawa jestem mkolejnych zdjęć ogrodu.